سنتز نانوذرات نقره کلوئیدی پایدار با خاصیت ضدباکتریایی با استفاده از عصارۀ گیاه سرخدار (taxus baccata l.)

مقدمه: مقاومت باکتریایی به آنتی بیوتیک ها، اهمیت توسعۀ عوامل ضدباکتریایی جدید را افزایش داده است. نانوذرات نقره می توانند به عنوان یکی از عوامل ضدباکتریایی مهم مطرح باشند. با توجه به نگرانی های زیست محیطی دربارۀ گسترش کاربرد نانوذرات نقره، استفاده از روش های سبز برای سنتز این نانوذرات، ضمن کاهش نگرانی ها می تواند به تکامل نانوذراتی با خصوصیات برتر نیز منجر شود. مواد و روش ها: عصارۀ اتانلی برگ گیاه سرخدار تهیه شد و در غلظت های مختلف برای احیای نیترات نقره و سنتز نانوذرات نقره استفاده شد. نانوذرات حاصل با روش های مختلف شامل طیف سنجی مرئی- ماوراء بنفش، میکروسکوپ الکترونی عبوری، طیف سنجی تبدیل فوریه مادون قرمز، سنجش پراکندگی دینامیکی نور و پتانسیل زتا مشخصه یابی شدند. درنهایت خصوصیات ضدباکتریایی نانوذرات با روش های انتشار دیسک و کمینه غلظت بازدارندگی بررسی شد. نتایج: عصارۀ گیاه سرخدار قابلیت بالایی در سنتز نانوذرات نقره پایدار و با کیفیت بالا با اندازۀ کمتر از 50 نانومتر داشتند. نانوذرات بر روی هر سه سویۀ باکتری بررسی شده شامل escherichia coli، staphylococcus aureus و streptococcus pyogenes، اثر ضدباکتریایی قابلِ توجهی نشان دادند. کمینه غلظت بازدارندگی برای باکتری s. pyogenes در غلظت 50 میکروگرم در میلی لیتر و برای باکتری های e. coliو s. aureus در غلظت 25 میکروگرم در میلی لیتر حاصل شد. بحث و نتیجه گیری: استفاده از ترکیبات زیستی به ویژه عصاره های گیاهی به جای استفاده از مواد شیمیایی سمی و خطرناک برای سنتز نانوذرات نقره می تواند راهکاری برای کاهش نگرانی های زیست محیطی این نانوذرات باشد. با توجه به خصوصیات ضدباکتریایی قابلِ توجه نانوذرات سنتزشده با این روش، می توان از آن ها برای کاربردهای مختلف پزشکی، دارویی، غذایی و صنعتی استفاده کرد.